‘Digitalisering gehandicaptenparkeerkaart dringend nodig’

“Het project is groot en uitzonderlijk complex, dus de implementatie zal nog even duren. Maar is het eenmaal zover, dan is de GPK wel weer hélemaal van deze eeuw. Daar zullen de 200.000 Nederlandse kaarthouders ontzettend mee geholpen zijn.”

De GPK is een pas waarmee personen met een beperking of chronische aandoening onder meer op speciaal daarvoor aangemerkte plekken mogen parkeren. Het is een losse kaart op naam, niet op kenteken, zodat gebruikers niet aan één auto gebonden zijn. Maar waar het systeem ooit prima werkte, zit de moeilijkheid ‘m tegenwoordig vooral in dat de scanauto’s, die al in meer dan 110 Nederlandse gemeenten worden ingezet. Omdat de controlevoertuigen de fysieke kaarten achter de autoruiten niet kunnen lezen, is menig GPK-gebruiker inmiddels met onterechte boetes, administratieve rompslomp en de nodige frustratie op parkeergebied bekend.

Samenwerking voor betrouwbare informatie

Er moest iets gebeuren, zo wisten Servicehuis Parkeer- en Verblijfsrechten (SHPV), de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) en een dertigtal Nederlandse gemeenten. In het project Digitale GPK (D-GPK) werken zij dan ook samen en worden alle fysieke kaarten naar een digitale registratie omgezet. Ook volgt koppeling aan zowel een eigenaar als een kenteken, hetgeen online en onder bepaalde voorwaarden gewijzigd kan worden. Het maakt adequatere parkeerhandhaving mogelijk. Maar ook diefstal van de kaart is niet langer een probleem en oneigenlijk gebruik wordt tegengegaan.

Vanuit de huidige ontwerpfase stevenen we af op de introductie van een mobiele applicatie, om parkeertransacties vanaf een smartphone te kunnen starten. Maar ook om een einde te maken aan de eindeloze zoektochten naar betrouwbare parkeerinformatie voorafgaand aan een bezoek aan een onbekende gemeente. Data op het gebied van GPK-parkeerplekken en -kosten komen in de app samen en zijn altijd actueel, omdat gemeenten zelf die informatie aanleveren. Het zorgt dan ook voor meer inclusiviteit op het gebied van mobiliteit.

Omvangrijk en complex project

Achter de schermen wordt al lange tijd veel aandacht aan het onderwerp besteed. De eerste gesprekken over digitalisering van de kaart vonden al in 2016 plaats. En er wordt flink in de op handen zijnde veranderingen geïnvesteerd. Dat sommigen de GPK als een ondergeschoven kindje bestempelen is begrijpelijk, gezien de hindernissen die gebruikers momenteel moeten nemen. Maar de omschrijving is dus niet per se accuraat. Dat er niet meteen een oplossing voorhanden was, heeft immers vooral met de omvang en complexiteit van het probleem te maken.

De GPK wordt Europees uitgegeven. Dat maakt eigen initiatief van gemeenten lastig en vraagt om een landelijke aanpak en goede coördinatie. Daarbij moeten verschillende juridische kwesties het hoofd worden geboden. En voor buitenlandse kaarthouders en personen die niet voldoende digitaal onderlegd zijn, dient een hulploket te worden ingericht. Allemaal zaken die veel tijd vergen voordat ze goed georganiseerd zijn.

Zonder wrijving geen glans

Wat het GPK-project duidelijk maakt? Sommige zaken in parkeerland zijn niet van vandaag op morgen geregeld. En soms moet een probleem eerst wrijving opleveren, voordat er vol overgave naar een oplossing wordt gezocht. Bij veel gemeenten is de roep om een sluitende oplossing bijvoorbeeld pas recent ontstaan, aangezien digitalisering van de parkeerketen er nog niet eerder aan de orde was en het vraagstuk daar dus niet actief speelde. Gelukkig wordt er collectieve aansluiting bij het D-GPK-initiatief verwacht. En gaan we zo samen voor glans. Zodat het wachten van gebruikers binnenkort dubbel en dwars wordt beloond.