De agenda van Tim

Blik op zijn agenda
Als hij de vraag krijgt hoe zijn werkdagen eruitzien, lacht hij eerst voordat hij antwoord geeft. Tim stelt zichzelf graag als doel om zijn agenda gestructureerd in te richten. Maar dat gaat nog weleens anders, legt hij uit: “Er lopen altijd verschillende projecten naast elkaar. Idealiter blok ik uren of bijvoorbeeld een hele dag voor hetzelfde project. Maar door het vele contact met stakeholders verandert dit regelmatig. Dan kijk ik aan het einde van de week terug op mijn voorgenomen planning en blijkt er toch het een en ander door elkaar gelopen. Het is best een uitdaging soms, om hier regie op te houden. Maar: aan afwisseling dus geen gebrek. En die diversiteit vind ik júíst heel leuk.”

Dat elk project verschillende fases kent, versterkt die variatie. Tim legt uit: “Waar je vaak aan het begin van een traject intensief contact hebt met een opdrachtgever, komt daarna de analysefase die vaak iets rustiger verloopt. Vervolgens gaan we ontwerpen, en dat betekent juist weer veel schakelen met verschillende stakeholders. En tot slot volgt dan de laatste sprint, waarin we toewerken naar het eindproduct. Die fase varieert erg qua verloop. Elke stap kent dus zijn eigen intensiteit, wat vraagt om een goede planning. En niet te strak, zodat je wel wat ruimte hebt om tussen de projecten te schakelen.”

Meer aandacht voor deelmobiliteit
Een project waar de consultant enthousiast over vertelt, is er een in samenwerking met gemeente Nijmegen. Hier bracht Empaction advies uit over hoe meer te sturen op deelmobiliteit. Bij deze opdrachtgever waren ze al wel verder op dit vlak, maar hij merkt dat parkeren bij veel andere gemeentes nog een ondergeschoven kindje is. Het onderwerp is vaak nog onbekend. Terwijl de noodzaak om erover na te denken toeneemt.

Tim: “Parkeren is altijd gefaciliteerd. De auto is het meest gebruikte voertuig en steden zijn daar zo op ingericht. Maar de ruimte wordt steeds schaarser, of is soms zelfs echt al ‘op’. En parkeervakken zijn helemaal niet ruimte-efficiënt ingericht. Dit vraagt om een andere vertaalslag, bijvoorbeeld in de ruimte-indeling. En om een andere mindset bij inwoners. Wij zijn als organisatie dagelijks bezig met noodzakelijke aanpassingen en de stad van de toekomst. Maar velen beseffen nog helemaal niet dat er iets moet veranderen. Je auto niet kwijt kunnen voor de deur of zelfs niet in je stad. Meer moeten betalen of met parkeertermijnen te maken krijgen. Veel mensen kunnen zich deze scenario’s nog helemaal niet voorstellen. Toch staat er een hoop te gebeuren. En dat moet ook wel.”

Alle neuzen dezelfde kant op
Gemeentes vinden deze ontwikkelingen vaak nog spannend, stelt Tim: “Het is relatief nieuw. Ons bureau is zeven jaar geleden als een van de eersten gestart met het onderzoeken van nieuwe mogelijkheden. Bij gemeentes is er meestal nog weinig kennis over in huis en ze zijn terughoudend. Terwijl ontwikkelaars er juist op willen inzetten. En tegelijkertijd proberen marktaanbieders voor deelmobiliteit nog voeten aan de grond te krijgen.”

Hij vervolgt: “Hoewel wij het delen van vervoermiddelen al helemaal voor ons zien, zijn er dus nog volop uitdagingen voor de implementatie ervan. Dit heeft tijd nodig. Maar alle neuzen dezelfde kant op krijgen en iedereen klaarstomen voor aankomende veranderingen, is eveneens een belangrijke rol van Empaction. Hier maak ik graag tijd voor.”

Tim hoopt eraan bij te dragen dat gemeentes hun oogkleppen afzetten, door de potentie van deelmobiliteit over te brengen: “Vooral door in gesprek te gaan hierover. Ook als we daar eigenlijk met een ander project bezig zijn. De ingang is er dan tenslotte al. Deelmobiliteit is een oplossing die misschien spannend lijkt, maar echt een logische oplossing is.”

Persoonlijke missie
Zelf draagt de adviseur ook zijn steentje bij aan het ideaalbeeld. Of in ieder geval aan zijn persoonlijke ideale plaatje: leven zonder eigen auto. Dit doet hij al jaren. De thuisbasis van Empaction in Eindhoven, waar Tim ook woont, bereikt hij per fiets. En als hij ver reist, doet hij dit met leenvervoer. Hij is ervan overtuigd dat hij dit blijft volhouden. En dat er met hem vele anderen zijn die dit ook interessant vinden. “Een eigen auto kunnen we niet langer zien als vanzelfsprekend. Het is duur en onnodig.” Hij wenst dat meer mensen dezelfde stap gaan overwegen.